قاسم‌خانی در اولین فیلمش به عنوان کارگردان درجه ریسک‌پذیری را تا حد زیادی پایین آورده و صرفاً با اتکا به شخصیت‌های امتحان پس داده سعی کرده اثری مفرح بیافریند. همین عدم ریسک‌پذیری خوب، بد، جلف را به مراتب پایین‌تر از سایر آثاری که قاسم‌خانی نویسنده آن بوده قرار می‌دهد.
