نگارش-درمانی

اگر دنبال سعادت هستید، باید سوار همان قطاری بشوید که در ایستگاه منتظر شماست. و نوع زندگی که قرار است داشته باشید همان است که الان دارید

هنگام تاریکی چشم، بینا می‌شود. نئودور روئتکه (1) در دهه‌ی بیست و سی حول و حوش کوهستان مجاورمان خانه‌هایی به عنوان استراحت‌گاه والدین ساکنان شهر دنور ساخته شد

واقعیت متفاوتی را که ‌اشتیاق آن را دارید، تنها درون خود شما وجود دارد. من، چیزی را که پیش از این در وجود شما حضور نداشته نمی‌توانم به شما بدهم

هیچ چیز به ‌اندازه‌ی تعارضی، امکانی گشودنی راهی به سوی ذوقی و نبوغ هنری را برایمان فراهم نمی‌کند

اجداد ما شهروندان زمین‌اند. آنها توانایی و راهنمایی، خرد و درک را به کسانی هدیه می‌کنند که آنها را فرا می‌خوانند

هر وقت که ما در زندگی با مرگ رو به رو می‌شویم با یک اژدها رو به رو می‌شویم و هر وقت که حیات را در مقابل ممات انتخاب می‌کنیم و در این کشف فزاینده‌ی در حال پیشرفت که ما که هستیم

بنابر آمار، احتمال حضور هر یک از ما در جهان هستی، آن چنان اندک است، که بی تردید، تنها حقیقت شگفت انگیز و ناب این جهانی ارضایمان خواهد کرد

وقتی شما چیزی می‌نویسید، زنجیری از کلمات را به دنبال هم می‌چینید. ردیف کلمه‌ها مثل یک کلنگ معدنچی، یک مغار نجار یا یک سوند جراح است

این سفر درونی ماست که ما را طی زمان هدایت می‌کند- به جلو یا به عقب، به ندرت در خط مستقیم، اغلب مارپیچ

عشق با ارزش است. ارزش نهوُّر را دارد