هاشمی-طبا

انتخاب گفتمان دولت چهاردهم بسیار مهم است، همچنان که گفتمان وزارتخانه‌ها باید مورد توجه قرار گیرد. گفتمان وزارت آموزش و پرورش چیست؟ آموزش صرف یا تربیت نورسته‌ها یا چانه‌زنی امتیاز برای معلمان؟ گفتمان وزارت صمت چیست؟ اداره وزارتخانه یا مدیریت صنعت و معدن کشور؟ گفتمان وزارت کشاورزی چیست؟ هرج‌ومرج فعلی یا به سوی بهینه‌سازی کشاورزی؟

هاشمی طبا به 80 درصد انتخاب‌های پزشکیان در مورد کابینه نمره خوب می‌دهد و بر این نکته هم تاکید می‌کند همین که جلیلی پیروز نشد و پزشکیان رئیس جمهور شد، یک نعمت است.

آن شفافیتی که آقای پزشکیان ، قولش را می‌دادند، رنگ باخته است. حداقل انتظار داشتیم درباره استعفای آقای ظریف شفاف‌تر صحبت شود تا مردم مجبور نباشند با ذره بین در میان سطور سخنان آقای ظریف و سایرین به دنبال علل احتمالی بگردند

صراحتا باید گفت و هشدار داد که اگر فاجعه مشابه سال‌های 84 تا 92 و اشتباه در انتخابات ریاست جمهوری اتفاق افتد، این بار با این نوع تصمیمات، از جمله در مورد سیاست خارجی لطمات بزرگ و جبران‌ناپذیری بر انقلاب اسلامی، محور مقاومت، سرزمین ایران و مردم آن وارد خواهد شد.

هاشمی طبا معتقد است باید روشن شود که رئیس‌جمهور آینده اولاً، به چه روشی می‌خواهد به کار بپردازد و ثانیاً، اولویت‌های او کدام است.

هاشمی طبا نوشت: مجلس دوازدهم هیچ خاصیتی ندارد؛ چرا که دعوا سر لحاف ملا است.

هاشمی طبا می گوید: قویا معتقدم غربی‌ها و به‌خصوص اشغالگران قدس به‌خوبی بر این وافق هستند که بر فرض داشتن سلاح هسته ای ، مسئولان ایرانی هم به‌واسطه علایق دینی و هم به واسطه شرایط انسانی و البته به دلایل واضح دیگر، هرگز اقدام به شلیک آن نخواهند کرد

هاشمی طبا گفت: مگر کل ورزش چقدر ارز می‌خواهد؟ کل ورزش 20 تا 30 میلیون دلار ارز می‌خواهد اما فقط در یک قلم 3 میلیارد دلار به چای دبش دادند! اینکه می‌گویند نداریم و تحریم هستیم و اینها یک مقداری کم‌لطفی است. به تحریم ربطی ندارد به سیاست‌های مملکت و اینکه وزارت ورزش نمی‌تواند حق خودش را بگیرد، مربوط است.

هاشمی طبا تاکید کرد: اکثریت کسانی که در انتخابات این مجلس انتخاب شدند خود را ولایت مدار تلقی می‌کنند و باید به خواست رهبری که اصلاحات جدی است عمل کنند، نمایندگان این دور از مجلس حتی قبل از اینکه مجلس به شکل رسمی تشکیل شود باید به سمت حل ابر بحران ها بروند.

هاشمی طبا نوشت: مجلس جدید و رئیس آن به یاد داشته باشد که مجلس جای قول‌ دادن نیست بلکه مجلس محل وضع قوانین تأثیرگذار بر حفظ و صیانت از کشور و ارائه امید به آینده برای آحاد مردم ایران است. قول‌هایی که نامزدها به مردم در هنگام انتخابات می‌دهند همه و همه برای اخذ رأی بیشتر است و خود می‌دانند که به‌عنوان قول مجلس نمی‌تواند تلقی شود.