پرخوری-عصبی

مهم‌ترین اقدام برای ترک پرخوری عصبی، شناخت محرک‌ها و موقعیت‌هایی است که فرد را تشویق به پرخوری می‌کنند.

پرخوری عصبی که نام دیگر آن پراشتهایی عصبی یا بولیمیا Bulimia می‌باشد، ازجمله اختلالات خوردن است که با پرخوری‌های متداولی که افراد گهگاه در میهمانی‌ها دارند، متفاوت است.

پرخوری عصبی که نام دیگر آن پراشتهایی عصبی یا بولیمیا Bulimia می‌باشد، ازجمله اختلالات خوردن است که با پرخوری‌های متداولی که افراد گهگاه در میهمانی‌ها دارند، متفاوت است.

پُرخوری عصبی که با عنوان ساده پُرخوری شناخته می‌شود یکی‌از شایع‌ترین اختلالات خوردن در جهان است.

عاقبت پرخوری عصبی افزایش وزن است و این مشکل زمانی جدی‌تر می‌شود که شما مبتلا به دیابت، چاقی و یا فشار خون بالا نیز باشید.

ما اغلب بدون این که فعالیت خاصی انجام دهیم گرسنه هستیم و شاید این گرسنگی برای خودمان هم خسته کننده باشد و طعم غذاها را برای ما تکراری کند.

گرسنه بودن به این معنا نیست که بدن شما به کالری نیاز دارد. پزشکان توضیح می‌دهند که چرا همیشه گرسنه‌اید.

یک کارشناس ارشد تغذیه گفت: بولیمیا، یا پُراشتهایی عصبی اختلالی‌ست که فرد مبتلا رفتار‌های مکرر در مصرف افراطی غذا و رفتار‌های جبرانی برای کاهش وزن را تجربه می‌کند.

یکی از شایع‌ترین و بارزترین اختلالات رفتاری در ارتباط با تغذیه، بدخوری است که متاسفانه اشکالی پوشیده است و مردم جامعه آگاهی صحیح و دقیقی درباره آن ندارند.

یک مشاور تغذیه و رژیم درمانی به بیان نکاتی در خصوص پرخوری عصبی پرداخت.