گزافه گویی درباره افراد و شخصیته، درمیان اقوام و ملل مختلف، سابقه دیرین دارد. انسان ، به خاطر علاقه به خود و باورهای خود، دوست دارد رهبران و پیشوایان دینی و سیاسی اجتماعی خود را بیش از آنچه که هستند، بزرگ جلوه دهد. زمانی که این پندار و تصور غلط، نشانه عشق و ایمان به آنان تلقی شود، موجب سقوط در وادی هولناک غلو می گردد.
