ارتش-عراق

جانباز شهید حاج شیخ «شویش بوعذار» از بزرگان طایفه بنی‌ساله و فداکاران مخلص جبهه و انقلاب اسلامی در خاطرات خود به شرح تلاش‌هایش برای حفظ وحدت و انسجام بین اعراب خوزستان برای حمایت انقلاب اشاره کرده.

در بهمن ماه 1364 نیروهای سپاه، بسیج و ارتش طی 78 روز توانستند با غافلگیری نیروهای عراقی از اروندرود عبور کنند و شبه‌جزیره‌ی فاو در جنوب عراق را به اشغال خود درآورند...

«مطبخ، روایتی است از زندگی سبزعلی رمضان‌پور، آزاده‌ای که در سال‌های دفاع مقدس به اسارت نیروهای عراقی درآمد و سال‌ها را در زندان‌های رژیم بعث عراق گذراند.

ارتفاعات سخت‌گذر بازی‌دراز با قله‌های بلند و شیب‌های تند و بریدگی‌های ممتد از اهمیت ویژه‌ای در منطقه مرزی استان کرمانشاه برخوردار است.

بغداد مانند شهر ارواح شده است. بیشتر سکنه شش و نیم میلیون نفری آن مستأصل در خانه‌هایشان زندانی‌اند و واضح است که مجبور می‌شوند بالاخره به کارهای مخاطره‌آمیز دست بزنند.

نباید ناگفته گذاشت که بخشی از مشکلات و ناهماهنگی‌ها، مواردی بودند که در همه عملیات‌های دیگر نیز خواه‌ناخواه پیش می‌آمدند و چاره‌اندیشی برای آنان به تصمیم فوری اما سنجیده فرماندهان وابسته بود.

جنگنده‌های ارتش عراق، مواضع و مخفیگاه‌های تروریست‌های تکفیری را در کوه‌های حمرین در کرکوک هدف قرار دادند. نیرو‌های امنیتی عراق هم چهار تروریست را به دام انداختند.

خودش می‌گفت: «مدتی که در ارتش نبودم سه ماه از سال رئیس اتوبوسرانی عراق بودم و سه ماه دیگه رو می‌رفتم اروپا عیاشی.» صدام همان اول به او قول‌هایی داده بود...

آزادسازی شهر مهران بود که مجید برای بار چندم ترکش خورد. رزمنده‌ای به شوخی گفت: «چرا نیمه کاره برگشتی فرمانده؟!» مجید نگاه عمیقی به رزمنده کرد: «به موقع تمامش می‌کنم...»

متوسلیان پس از نشستن در داخل اتومبیل مرسدس بنز 280 سفارت. نگاهی به همت و جمع همرزمان باوفای خود کرد و در سکوت، پلک‌های خود را بر هم فشرد. داخل خودرو علاوه بر متوسلیان، چند نفر دیگر هم نشسته بودند.