مکاتب بدون شعائر در جامعه ها حضور ندارند و شعائر نیز بدون مکاتب، حیات... شعائر به منزله شاخ و برگی هستند که ریشه در مکاتب دارند و به میزان بهره مندی مکتبها از حقیقت، آنها نیز برخوردار از حقیقت اند و پیروانشان در وهله اول «توفیق در اعتقاد» و در وهله دوم «تکلیف در اجرا» را می یابند.
