بدون نسخه اثری متکی بر بازیگر و دیالوگ محور بوده و در کمترین میزان از دکور و طراحی صحنه به دنبال ایجاد فضای درست و رابطه صحیح بین دو بازیگر برای انتقال روایت به مخاطبان است، مخاطبانی که می بایست پس از روایت این اثر با سوالی در ذهن تماشاخانه سپند را ترک کنند
