بکت

اوج خلاقیت ساموئل بکت، نویسنده یاغی ایرلندی، مربوط به دهه 50 قرن بیستم بود؛ دهه ای که نماییشنامه معروف «در انتظار گودو» را منتشر کرد و البته سه چهار سالی طول کشید تا محافل تئاتری در اروپا و آمریکا دریابند که او چه می خواهد بگوید.

صفت نو، فی نفسه، نه بهتر از صفت دیگری است و نه بدتر، بلکه به خودی خود بر چیزی دلالت نمی کند و از دیرباز می دانیم که این صفت در ادبیات ما به همه آثار بزرگ گذشته که نمایانگر این تحول دائمی و ضروری قالبها بوده اند اطلاق شده است - تحولی که بدون آن، هنر داستان نویسی و به طورکلی هنر، نه می تواند پیش برود و نه زنده بماند

تا کنون تلخیص دوازده فصل از کتاب پایان فضیلت، نوشته السدیر مک اینتایر به محضر اهل معرفت تقدیم گردیده است. اینک تلخیص گونه ای از فصل سیزدهم کتاب مزبور تقدیم می گردد.