ناگزیر در هر عصر و زمانى، امامى وجود دارد که مردم، امامتش را باور کنند، به او اقتدا نمایند، در همه ی مسائل از او اطاعت کنند و او را حجّت میان خود و پروردگار قرار دهند که
(لِئَلاّ یَکُونَ لِلنّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ)؛(1)
تا براى مردم در مقابل خدا، بهانه و حجّتى نباشد
