حرف-مفت

می توان به جرأت گفت که داستان ها و حکایات ادبیات فارسی، زیباترین و عالی ترین نکات اخلاقی را به مخاطب ارائه می دهند. این داستان ها سرشار از پند و اندرز و توصیه های اخلاقی است.

صفحات مجازی جای خود، حتی صفحات اکثر روزنامه ها و مجلات پرمدعای روشنفکرانه ما، امروز سراسر پر است از نوشته های «اندیشمندان جوان» که هیچ کسی جز خودشان را قبول ندارند. موضوع این یادداشت «فحش» و «حرف مفت» است.

فرد برای رفع تنهایی عمیقش حرف مفت می‌زند تا با دیگری ارتباط برقرار کند. این نشان‌دهنده آن است که فرد سلامت روانی ندارد. انگیزه دیگر حرف مفت خودشیفتگی است، مثل زمانی که فرد احساسات و عواطف خود را برای دیگران بیان می‌کند. این قسم غیر از آنکه نشان‌دهنده فقدان سلامت روانی است، نشان‌دهنده نوعی رذیلت اخلاقی نیز هست.