منت ز بخت دارم و نصرت ز کردگار کافکند در دیار قمم روزگار، بار خوش بار یافتم به حریمی که جبرئیل بی اذن خادمان به حریمش نجسته بار این بارگاه بضعه باب الحوائج است کز وی رواست، حاجت مخلوق روزگار این پیشگاه فاطمه بنت موسی است کز بعد فاطمه به زنان دارد افتخار خاری اگر خلد به کف پای زائرش گیرد ملک، به سوزن مژگان، ز پاش خار دختر بدین جلال، نپرورده مام دهر ...
