حمید-داود-آبادی

در را که شکستند، دیدند فرمانده، درحالی که داروهای نصفه نیمه کنار دستش بود، تمام کرده و اون‌قدر مانده که سیاه شده و بو گرفته!

روز جمعه 28 اسفند ماه 1371، به آرزوی دیرینه‌ام رسیدم. آرزویی که با دیدن اولین قسمت‌های روایت‌فتح در سال‌های گذشته، در وجودم شعله کشید تا بر دستان مبارک سازندگانش بوسه زنم.

شاید بتوان غرفه مکتب حاج قاسم را گل سرسبد همه غرفه‌های ناشران ادبیات پایداری در نمایشگاه دانست. غرفه‌ای ساده اما شکیل و چشم‌نواز که نگ قرمزش از دور، چشم‌ها را متوجه خود می‌کرد.

یکی از بزرگوارانی که فرمانده سپاه لبنان قبل از جنگ 33 روزه بوده می گفت از سید حسن نصرالله پرسیده ایم و ایشان گفته اند هیچ خبر موثقی مبنی بر زنده بودن حاج احمد به دست نرسیده.

فقط باید دست و پای نیروهای امنیتی‌ای که برای خفه کردن آن چنان تروریست های وحشتناکی، از آرامش و آسایش خود و خانواده شان می گذرند، بوسید.

حمید داود آبادی نویسنده دفاع مقدس در واکنش به استفاده لفظ "شهید" برای حاج احمد متوسلیان در برنامه برنده باش، در اینستاگرام نوشت: