پسر کوچکی که روزی گفت «مرگ بر صوفی»، حدود 50 سال از عمرش را بر سر تحقیق درباره عرفان و تصوف گذاشت و یکی از نویسندگان برجسته این عرصه شد. او که در روزگار کودکی پنهانی «شاهنامه» را تورق کرد تا روی آن خوابش برد، عمرش را برای فرهنگ و ادب و تاریخ ایران گذاشت و عاشق ایران و ایرانی بود.
