چنان‌که پیداست در اینجا پای برداشت خود دریدا از رخداد در میان است. بر طبق این برداشت «همزمان باید هم به امکان ناپذیربودن رخدادی که بالضروره افقی ندارد اندیشید هم به تکین‌بودنِ آمدنِ دیگری.» از این‌رو، رخداد مورد نظر دریدا را نمی‌توان به تحقق یک ایده‌آل تقلیل داد، چه تحقق تقریبی چه تحقق کامل.