دیوید-لینچ

مانی حقیقی از ایده‌ای در فیلمش استفاده کرده که آلفرد هیچکاک در سرگیجه، رومن پولانسکی در محله چینی‌ها، دیوید لینچ در جاده مالهالند و دنی ویلنو از آن استفاده کرده‌اند و این ایده کاملا دستمالی شده است.

دیوید لینچ درباره مرگ سینما گفت: من همیشه می گویم: مردم فکر می کنند فیلمی را دیده اند، اما اگر آن را با تلفن تماشا کرده باشند، در واقع چیزی ندیده اند.

یکی از مشکلات سینمای ایران، «از غورگی، مویز شدن» است، به این معنی که کارگردانان جوان، هنوز برادری را ثابت نکردهبه عشق «خاص» جلوه کردن و مولف‌نمایی به حیطه‌هایی ورود می کنند که هنوز آمادگی آن را ندارند

یکی از مشکلات سینمای ایران، «از غورگی، مویز شدن» است، به این معنی که کارگردانان جوان، هنوز برادری را ثابت نکردهبه عشق «خاص» جلوه کردن و مولف‌نمایی به حیطه‌هایی ورود می کنند که هنوز آمادگی آن را ندارند

یکی از مشکلات سینمای ایران، «از غورگی، مویز شدن» است، به این معنی که کارگردانان جوان، هنوز برادری را ثابت نکردهبه عشق «خاص» جلوه کردن و مولف‌نمایی به حیطه‌هایی ورود می کنند که هنوز آمادگی آن را ندارند

یکی از مشکلات سینمای ایران، «از غورگی، مویز شدن» است، به این معنی که کارگردانان جوان، هنوز برادری را ثابت نکردهبه عشق «خاص» جلوه کردن و مولف‌نمایی به حیطه‌هایی ورود می کنند که هنوز آمادگی آن را ندارند

از این همه کدهای آشکار و پنهان، ویلینو از القای تطبیق با منجی شیعه به ذهن مخاطب، آرام نگرفته و از زبان دختر فرمن(چانی) خطاب به پائول می شنویم:" تو «مهدی» هستی؟ تو که شبیه پسربچه‌ها هستی."

دیوید لینچ  David Lynch که امروز هفتادوچهار ساله می‌شود سازنده فراموش ناشدنی‌ترین فیلم‌های دهه نود و اوایل دهه دو صفر است، که حافظه تصویری‌ خیلی از فیلم‌بازها بی‌شک پر از تصاویر غریب و تأثیرگذار سینمای اوست

«مخمل آبی» Blue Velvet فیلمی در ژانر معمایی جنایی، به نویسندگی و کارگردانی دیوید لینچ است که تاریخ سینما را در سال 1986 به یکی از شاهکارهایش مفتخر کرده است

از نگاه بسیاری، او یکی از بزرگترین کارگردانان سینما تا به امروز است. یکی از بزرگترین سینماگرانی که تا به حال پشت دوربین بوده، و به درون روح انسان‌ها نگریسته است