رضا

خانم مشهدی شروع کرد به خاطره تعریف کردن از اینکه قبل از ریاست جمهوری، آقای رئیسی را نمی‌شناخته و فقط می‌دانسته که از وقتی تولیت عوض شده، همه چیز بهتر شده و دیگر به آنها هم گاهی غذای حضرت می‌رسیده!

همان‌طور که حر، در آخرین لحظه‌ها راه جبهه‌ حق را انتخاب کرد، شاهرخ هم راه توبه را در هیئت محله‌اش یافت، پای ضریح امام رضا(ع) اشک ریخت و با نیت شهادت به جبهه رفت.

شیطنت دختری که به خاطر مادرش عازم حج شده بود و تمام تلاش خود را می‌کرد تا حاج آقا را با عبارت «حاج آقا! مسأله؟!» اذیت کند، باعث نشد در صبوری و گشاده‌رویی آقای مختاری خدشه‌ای وارد شود.

اتاق چایخانه که به صورت خیمه‌گاه برپاشده با پارچه‌های سبز سیدی و سفید به زیبایی طراحی شده و نورهای تابیده بر این مکان، فضا را بسیار زنده و روح‌بخش کرده است.

آن‌قدر ناراحت شد که دفتر را برد تو حیاط، رویش نفت ریخت و آتش زد. بعد یک دفتر جلد آبی خرید و عکس بازیکن‌های استقلال را چسباند توی آن اما وقتی استقلال شیش‌تایی شد، دوباره پرسپولیسی دوآتیشه شد...

یک شب جمعه در ماه رمضان، بچه‌های کادر لشکر افطار مهمان رئیس‌جمهور شدند. آنجا پس از صحبت‌های دوستانه و خودمانی، نماز جماعت خواندیم و در کنار ایشان افطار کردیم...

آن قدر از سؤال‌های علی خسته شدم که بی‌اراده دستم را بلند کردم و کشیده محکمی توی صورتش زدم. او که انگار توقع این کار را نداشت، گفت: «بزن! تو هم بزن! همه‌مون حیوون شدیم. یه مشت کثافت...

کتاب «عایده» نوشته محبوبه سادات رضوی‌نیا توسط انتشارات سوره مهر منتشر و روانه بازار نشر شده و دربرگیرنده روایت زندگی یکی از مادران شهدای حزب‌الله لبنان است.

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم:«ستدفن بضعه منی بخراسان ما زارها مکروب الا نفس الله کربته ولا مذنب الا غفر الله ذنوبه.»(1) پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هیچ گرفتار و گنه کاری اورا زیارت نکند جز این که خداوند گرفتاری او را برطرف سازد وگناهانش را ببخشاید.

مرخصی که می‌آمد باز دنبال کار تفحص بود. یک نایلون دستش می‌گرفت پر از نقشه و مدارک جنگ، از لشکر به ستاد از ستاد به سازمان جغرافیایی از اینجا به آنجا. می‌گفتیم لااقل مدارکت را بگذار توی کیف...