رفتار-با-فرزند

بچه‌ها به دلیل خاصی سرپیچی و ستیزه‌جویی می‌کنند و اگر این رفتار از همان اول کنترل نشود، می‌تواند تبدیل به کابوسی وحشتناک برای پدر و مادر شود. توصیه‌هایی برای شما والدین داریم تا پیش از اینکه کاسه صبرتان لبریز شود، کودک نافرمان‌تان (و البته ذهن‌تان) را کنترل کنید.

تا زمانی که کودک برای تنبیه در اتاق هست، سکوت را نشکنید تا عمل نه گفتن شما موثر باشد و اگر کودک کلماتی مانند «ببخشید»، «دیگر این کار را نمی‌کنم» و «تشنه‌ام» را به کار برد نادیده بگیرید.

بنابراین،‌ ضروری‌ترین مهارتی که ما پدر و مادران باید از آن بهره‌مند شویم تا بتوانیم زمینه‌های ارتباطی سالم را برای فرزندان‌مان در زندگی اجتماعی آماده کنیم، مذاکره‌ی اصولی است چراکه اگر فرزندان‌مان روش حل مسائل و مشکل‌ها را با ما تجربه نکنند، با ورود به جامعه، برای حل مسائل و مشکلات زیستی، عاطفی و روانی خود با دیگران، دچار مشکل خواهند شد

1.والدین بی تفاوتاین رویکرد به معنای بی توجهی کامل است؛ این والدین نه از کودکشان چیزی می خواهند و نه به نیازهای او پاسخ می دهد

یکی از راه‌های شاد بودن این است که از داشته‌های خود راضی و شاکر باشیم و تلاش کنیم تا به نداشته‌های‌مان دست پیدا کنیم. والدین باید این را به فرزندان خود آموزش بدهند.

والدین خوب بودن به این معنی است که همان طور به خواسته‌‌ها و نیازهای خودتان اهمیت دهید و توجه کنید که به نیازهای فرزندتان توجه می‌‌کنید، و نیز انرژی کافی داشته باشید تا با فرزندان‌تان بخندید، تفریح کنید و شادی کنید.