زنان-خوارج

در عصر جاهلیت «خارجی» به معنای بیرون آمدن از گمنامی بود. مثلا اگر پدر ممسک بوده، و پسر دلاور یا جوانمرد و سخیّ و در صفتی از صفات حمیده مبرّز می شد او را خارجی می نامیدند