سقراط

سقراط، فیلسوف شهیر یونان باستان، با پرسش‌هایی که در برابر مردمان مدعی دانش در زمانۀ خود مطرح می‌کرد، بسیاری را ناراحت و خشمگین کرد. این مقدمه کوتاه بر اندیشه‌های او نشان می‌دهد که چگونه «چِرا» گفتن‌های او در نهایت به محاکمه و مرگ او منجر شد.

صحنه واپسین دم حیات سقراط، تا لحظه نوشیدن جام شوکران، بار‌ها توسط هنرمندان مختلف به تصویر کشیده شده است که اثر چشمگیر نقاش نئوکلاسیک فرانسوی «ژاک لوئی داوید» یادمانی‌ترین آنهاست که با عنوان «مرگ سقراط» در موزه متروپلیتن نیویورک نگهداری می‌شود.

افلاطون در یکی از رسالاتش از قول سقراط حکایت یک پادشاه مصری را نقل می‌کند؛ پادشاهی که فکر می‌کرد «خواندن و نوشتن» باعث از دست رفتن نیروی واقعی حافظه و خرد مردم خواهد شد زیرا آن‌ها به جای ذهن و توانایی تفکر خودشانبه کاغذها و نوشته‌ها اتکا خواهند کرد.

حقیقت برای سقراط به معنی نگریستن در درون خویشتن و به یاد آوردن آن دانش‌هایی است که همیشه با روح ابدی و غیر مادی ما همراه بوده‌اند.

فلسفۀ «کلبی» یا «سگی» یک رویکرد فلسفی خاص به زندگی است که در یونان باستان در قرن چهارم قبل از میلاد ظهور کرد. این مکتب فلسفی توسط آنتیستنس، شاگرد سقراط تأسیس شد و توسط دیوژن یا دیوگنس سینوپی شهرت یافت. کلبیون طرفدار یک زندگی بسیار ساده بودند و قرارداد‌های اجتماعی مانند مادی‌گرایی و دستیابی به ثروت یا قدرت را رد می‌کردند.

در تاریخ فلسفه، به فیلسوفان پیش از سقراط لقب «پیشاسقراطیان» را داده‌اند؛ این یعنی سقراط نقطه‌ای محوری بین گذشته و آینده است؛ کسی که بنیان مرحله‌ای اساسی در تکامل فلسفه را گذاشت.

زندگی زردشت آمیخته به افسانه است، در صورتی که زندگی سقراط را ما کاملاً توسط کسنوفون و از راه محاوره های افلاطون که در آنها سقراط تا اندازه ای به صورت آرمانی و ایده آل ترسیم شده است، می شناسیم

پرفسور آلوین پلانتینگا یکی از برجسته ترین و بحث انگیزترین فیلسوفان دینی معاصر می باشد. وی در سال 1932 متولد شد و پس از اخذ دکترای فلسفه در سال 1958 در بسیاری از دانشگاه های معتبر امریکا به تدریس و تحقیق پرداخت. از وی تاکنون متجاوز از ده کتاب و یک صد مقاله منتشر شده است.

آنچه در پی می آید بخشی از طرح تحقیق درباره نسبی گرایی معرفتی است که به صورت گزینش، تدوین و ترجمه متن های مناسب و معتبر در حال انجام است

از کودکی و نوجوانی وی اطلاعی دردست نیست . نوشته اند که درسال 470 قبل از میلاد متولد شد و درسال 399 قبل از میلاد وفات کرد . وی پسر پدری حجار بود . وی را به جرم مخالفت با راه و رسم دولتی و نفی خدایان رایج و پرستش خدای جدید، محکوم به مرگ با سم شوکران کردند .