مثل ضرباهنگ تشویق تماشاچیان در آمفیتئاتری رومی که در انتظار گلادیاتور محبوبشان باید لحظهبهلحظه بلندتر میشد یا مثل سروصدای جایگاه عوام در تماشاخانۀ گلوب شکسپیر که باید پیش از بهصحنهآمدنِ بازیگران اوج میگرفت یا مثل جماعتی که دور اسکلههای نیویورک ازدحام میکردند و از ملوانان میخواستند تا آخرین بخش رمانهای چارلز دیکنز را لو بدهند، گوشهای از ...