شکری

از آنجا که پرداختن کامل [1] و همه جانبه به این موضوع، موجب بسط مقال و منافی با ضیق مجال است، لذا تنها به بررسی چند موضوع اکتفا گردید که علاوه بر رعایت اختصار، مناسب با موضوع کلّی ما؛ یعنی «عرفان عرفه» نیز می باشد.

«سامح شکری» وزیر خارجه مصر در سفر خود به عراق و دیدار با حیدر العبادی نخست وزیر این کشور تاکید کرد: جامعه بین الملل باید به مسئولیت خود در قبال خطرات تروریسم و تندروی که امنیت ملی کشورهای عربی و امنیت جهانی را تهدید می کند از طریق ایجاد یک چشم انداز کامل برای مبارزه با این پدیده و خشکاندن منابع مالی آن عمل کند.

«منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربتست و بشکر اندرش مزید نعمت هر نفسی که فرو می رود ممد حیاتست و چون برمی آید مفرح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب

«فی کُلِّ نَفسٍ مِن اَنفاسِکَ شُکرٌ لازِمٌ»

قالَت فاطِمةُ عَلَیهاالسَّلام فی دُعائِها یَومَ السَّبتِ:

«شکر نعمت» در مقابل «کفران نعمت» است. شکر نعمت این است که انسان، سراسر جهان، اعم از آفاق و انفس و عالم و آدم، را نعمت خدا بداند و آگاه باشد که در کنار سفره نعمت خدا نشسته است و باید این نعمتها را بجا مصرف کند. کسی که اهل سیر و سلوک و تهذیب روح است باید شاکر باشد.

لقدکان لسبا فی مسکنهم آیة جنتان عن یمین و شمال کلوا من رزق ربکم و اشکروا له بلدة طیبة و رب غفور (15)فاعرضوا فارسلنا علیهم سیل العرم و بدلناهم بجنتیهم جنتین ذواتی اکل خمط و اثل و شی ء من سدر قلیل (16)ذلک جزیناهم بما کفروا و هل نجازی الا الکفور (17)و جعلنا بینهم و بین القری التی بارکنا فیها قری ظاهرة و قدرنا فیها السیر سیروا فیها لیالی و ایاما آمنین ...