صلح-حدیبیه

صلح حدیبیه به عنوان بزرگ ترین فتح سیاسی تاریخ صدر اسلام، و فتح المبین کتاب وحی[1] در طول تاریخ، کانون توجه مورخین و سیره نویسان بوده و از دیدگاه های مختلف مورد تحلیل قرار گرفته است

انسان های بزرگ درطول حیات فردی، سیاسی و اجتماعی خود در بزنگاه های مهم تاریخی، تصمیماتی عظیم و مافوق تصور افراد عادی اتخاذ می کنند، که یقینا درایت، تدبیر، توکل، اخلاص، دوری از حب و بغض، زیرپاگذاشتن منیت، غرور و خودشیفتگی و غرق نشدن در شور و احساس و توجه به تعقل و دوراندیشی اسباب وصول نتایج مفید این تصمیم گیری ها است، در واقعه تاریخی صلح حدیبیه نیز، ...

از آغاز قرن چهاردهم، مکتب سلفیه بر سر زبان ها افتاد و گروهی آن را به عنوان دین و مذهب، برگزیدند و خود را سلفی نامیدند و برخی، آن را روش فکری برای رسیدن به حقیقت اسلام دانستند. برای روشن شدن مطلب، لازم است با تاریخچه سلفیه و شیوه تفکر و روش استدلال آنها در بحث های اعتقادی و فقهی بیشتر آشنا شویم. اینک بیان این مطالب:

سال ششم هجرت، با حوادث تلخ و شیرین خود می رفت که پایان یابد.ناگهان، پیامبر در رؤیای شیرینی، دید که مسلمانان در «مسجد الحرام» ، مشغول انجام مراسم خانه خدا هستند.پیامبر خواب خود را به یاران خویش گفت، و این را به فال نیک گرفت که مسلمانان در همین نزدیکیها به آرزوی دیرینه خود خواهند رسید. (1)