«مهدی» به معنای هدایت شده است. «مهدویت» نیز از همین ریشه است. مهدی مشهورترین نام حضرت نزد شیعه و سنّی است، البته این نام گاهی نیز در معنای فاعلی به معنای «هدایت کننده» به کار می رود. محمدبن عجلان از امام صادق(ع) نقل کرده است «... و قائم را از آن جهت مهدی گفته اند که مردم رابه آیینی که از دست داده اند، هدایت می کند...»1
