با افزایش شهرت فیلسوف بزرگ شرق و شارح ارجمند نهج البلاغه، علامه محمدتقی جعفری قدس سره، بسیاری از اندیشمندان ایرانی و خارجی علاقه مند می شدند تا ایشان را از نزدیک ببینند و درباره مسایل گوناگون و یا تحقیقات خود با این علامه فرزانه گفت وگو کنند، اما علامه جعفری فقط بنا بر ضرروت و نیاز، تنها می توانست به برخی از آنها پاسخ بگوید
