ابوشعیب، از مدعیان نیابت در عصر امام دهم و یازدهم شیعیان، در اوایل سده سوم در بصره چشم به جهان گشود و تا عصر غیبت صغرا حیات داشت و اندکی پس از روی کار آمدن نایب دوم، ابوجعفر محمّد بن عثمان عمری (شروع نیابت: 267 ق) در حدود 270 ه و احتمالاً در بغداد زندگی را به انجام رساند
