افسانه های گرجی می گویند: «خدا مشغول آفرینش زمین بود که ناگاه گرسنه شد و تصمیم به سرو شامی بی نظیر گرفت. او به قدری سرگرم صرف شام بود که مقداری از غذایش بر روی بلندترین قله های منطقه قفقاز افتاد و پس از آن نیز تکه هایی از غذا بر روی سرزمین های اطراف پخش شد. بدین ترتیب سرزمین قفقاز و گرجستان به غذاهای بهشتی برکت یافت.»
