غنای

مقاله حاضر نخست به جامعیت علمی سیاسی علاّمه ی نائینی اشاره می کند آنگاه به طرح مباحث فقه سیاسی و اجتماعی می پردازد و ترابط فقه و حکومت و فلسفه ی عملی تمامی فقه، در دولت اسلامی را بیان می نماید.

مؤمن خودش را در عیوب متهم می کند.