قدیمترها که سفر کردن به این آسانیها نبود، برای یک مسافرت دو روزه باید از شش ماه قبل پس انداز میکردیم و برنامه ریزی! با همه ی این تفاسیر، آخر هم پولمان به زور به هزینهی خرید یک بلیط هواپیما میرسید، تهِ ته دلمان هم آشوب بود که یک سفر دو روزه، واقعا ارزش این همه هزینه و ریخت و پاش را داشت؟! خب مگر نمیشد با اتوبوس سفر کرد؟