قانون-لوگان

بولتون می‌نویسد: ترامپ می‌گفت تحریمِ ایران به روند مذاکره با این کشور کمک می‌کند. یک بار گفت: «اصلاً چرا سلیمانی را تحریم نکنیم؟» بعد از من پرسید: «به نظر تو سلیمانی را تحریم کنیم؟» گفتم: «بله قربان!»

بولتون می‌نویسد: ترامپ دائماً تصاویر تلویزیونیِ «150 کیسه حمل جسد» در ایران را در ذهنش مرور می‌کرد و حاضر نبود در ازای سرنگونی یک هواپیمای «بدون‌سرنشین»، این همه از ایرانی‌ها تلفات بگیرد.

بولتون در کتابش می‌نویسد: حتی اگر سیاست اعلامیِ ما هم «تغییر رژیم» در ایران نباشد، باز هم تا وقتی رژیم کنونی در قدرت است، نه توافق با تهران ممکن است، نه بازدارندگی مقابل ایران.

بولتون در کتابش می‌نویسد: اگر ایران به آمریکایی‌ها یا همپیمانان ما حمله می‌کرد، می‌توانستیم پاسخ نظامی بدهیم و روند دیپلماسی را متوقف کنیم؛ به همین امید بود که فکر استعفا را از سرم بیرون می‌کردم.

ترامپ پس از انفجار ماهواره‌بر «سفیر» روی سکوی پرتاب، تلویحاً گفت آمریکا در این حادثه نقش داشته و ایران نمی‌تواند از چگونگی این عملیات سردربیاورد؛ بعداً هم گفت: «خوشم می‌آید سربه‌سرشان بگذارم.»

بولتون می‌نویسد: من معتقد بودم تنها راه دائمی جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، تغییر رژیم این کشور است، اما ترامپ از بمباران اهدافی که در خاک ایران برایش مشخص کرده بودم هم استقبال کرد.