ابن خلدون دین را یکی از راه های ایجاد حکومت و دوام آن می داند . به عقیده او، تنها راه استقرار دولت، قهر و غلبه است و این امر از طریق عصبیت و یکپارچگی مردم ممکن می گردد، و دین می تواند با ایجاد وحدت کلمه و عصبیت، حکومت ایجاد کند . در حکومت دینی، مردم به حق و راستی می گرایند و باطل را رها می کنند و این امر، موجب عظمت و توسعه دولت ها می گردد .
