مصلح-بزرگ

ک) نحل 16. (أَتَى أَمْرُ اللّهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِکُونَ)؛ (1) فرمان خداوند فرا رسیده است، برای آن شتاب نکنید

ق) زمر 24. (وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْکِتَابُ وَجِیءَ بِالنَّبِیِّینَ وَالشُّهَدَاء وَقُضِیَ بَیْنَهُم بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ)؛ (1) و زمین (در آن روز) به نور پروردگارش روشن می گردد و نامه های اعمال پیش رو می نهد و پیامبران و گواهان را حاضر می سازد و میان آن ها به حق داوری خواهد شد و ستم نمی گردد

ضرورت وجود مصلح بزرگ برای جامعه بشری امری عقلانی است که انسان آن را با اندیشه درونی الهی خود پذیرفته است و آن را با زبان قال و حال دنبال می کند و بر آن اصرار می ورزد

هـ) أنعام 8

روایات بسیار زیادی از سوی راویان شیعه و اهل سنت نقل شده که تعداد آن از هزاران حدیث متجاوز است. براساس یک بررسی اجمالی،نزدیک به شش هزار حدیث در این باره ذکر شده و نزدیک به 17 نفراز دانشمندان اهل سنت به متواتر بودن احادیث مهدی(ع) اعتراف صریح دارند