معماری-معاصر-ایران

«خانه، در شهرِ معاصر، در هیاهوى آپارتمان‌های کنار هم و اطوارِ ویلاهاى دور از هم، تنها در حد پسوندى براى نام‌هایی چون کارخانه و رودخانه باقی مانده است»

این بار گلیم را نه یک بافنده، نه یک گلیم‌باف که یک معمار به دست می‌گیرد! می‌گیرد و می‌نشاند نقش را در هر گوشه از اثرش؛ می‌آمیزد اصالت را در جای‌جای هنرش؛ و می‌سازد بنایی با مصداق واقعی کلمه «خانه»؛ خانه‌ای ایده گرفته از الگوی نقش اصیل و زیبای گلیم؛ نقشی آشنا و مأنوس برای هر ایرانی، برای من، برای تو...