توجه چاپلین به فقر و طبقه کارگر در آثارش که اتفاقاً دلیل محبوبیت و جذابیت آنها در سطح جهان شده بود نیز، بهانه دیگر سناتورها محسوب میشد؛ آنها میگفتند که چه معنا دارد در کشور ما، کسی دایم از فقر و مشکلات طبقه کارگر حرف بزند، مگر اینکه ریگی به کفش داشته باشد!