نازنین-بنیادی

پس از یکسال گذشت از شکست ائتلاف پوشالی اپوزیسیون، مسیح علینژاد ابعاد تازه‌ای از پشت پرده نشست‌های اپوزیسیون برداشت.

مهره‌های سوخته شده کارایی خود را برای سرویس‌های غربی از دست داده و حالا بدون داشتن یک راهبرد منسجم به جان هم افتاده‌اند!

آخرین پرده از نمایش براندازان با خروج نازنین بنیادی از صحنه به پایان رسید، این سیرک مضحک عاقبت خوشی نداشته و یک کمدی تراژیک خاص بود!

دلیل اصلی واگرایی اپوزیسیون، ریشه تاریخی دارد که به اختلاف اساسی در مبانی استراتژیک هر یک از گروه‌ها برمی‌گردد.

تسویه‌حساب‌های درون تشکیلاتی ضد انقلاب شباهت به حذف‌های سیاسی در دهه 50 و 60 شمسی توسط منافقین دارد. در بین سال‌های 51 تا 53 گروهک منافقین به دلیل شکست استراتژی مبارزه مسلحانه دست به حذف مخالفانش زد!

سروش لشکری، معروف به هیچکس، خواننده رپ ایرانی که از اولین‌های این عرصه بود و روزگاری حتی برای شهدای جنگ می‌خواند و حالا در توییتر جوانان دهه هشتادی را به قتل ماموران امنیتی ایران تشویق می‌کند!

بر اساس پروژه گذار قرار بود تمامی رده‌های مختلف از نیروهای مؤثر روشن‌فکری، سلبریتی‌های هنری، چهره‌های ورزشی (هولیگانیسم) و عناصر سیاسی با یکدیگر ائتلاف کنند.

عدم حمایت از پروژه براندازی باعث شده است تا جریان اپوزیسیون برای ایجاد اندک موج حمایتی از خود به سراغ فعالسازی همه ظرفیت‌های تضاد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی برود.

این اطلاعیه بیش از آنکه جنبه رسانه‌ای داشته باشد، دستور کار جدید ضد انقلاب به زبان انگلیسی است و این مانیفست نیمه محرمانه قرار نیست در دسترس عموم قرار بگیرد!

انتشار ایمیل‌های نازنین بنیادی علاوه برنشان دادن سطح مزدوری ضدانقلاب گوشه‌هایی دیگر از انشقاق و چندپارگی بین این افراد را نیز بار دیگر به نمایش گذاشته است.