نواب-اربعه

بار سنگین انتقال وظایف و تکالیف سیاسی، اجتماعی و اخلاقی مردم در دوره غیبت صغری، کار بسیار حساس و خطیری بود که هر کسی نمی توانست آن را به دوش کشد

حکایت اول شیخ طوسی نقل می کند که شیخ حسین بن روح (رحمه الله) کتاب تأدیب را به قم ( مرکز محدثان ) فرستاد و به عده ای از فقیهان قم نامه نوشت: « این کتاب را مطالعه کنید و در مورد آن نظر خود را بگویید

نایبان خاص حضرت مهدی در دوران غیبت صغری، چهار تن از اصحاب با سابقه امامان پیشین و از علمای پارسا و بزرگ شیعه بودند که «نواب اربعه‌» نامیده شده‌اند

امام حسن عسکری(ع) در هشتم ماه ربیع الاوّل سال 260 هجری در 29 سالگی به شهادت رسید و بدین سان، امامت فرزند موعودشان آغاز گشت و از همین زمان بود که شیعیان برای نخستین بار طعم غیبت را چشیدند

نایبان خاص حضرت مهدی در دوران غیبت صغری، چهار تن از اصحاب با سابقه امامان پیشین و از علمای پارسا و بزرگ شیعه بودند که «نواب اربعه » نامیده شده اند. اینان به ترتیب زمانی عبارت بودند از: