هدایت

انتظار بهار - شماره 7 خلاصه مقالهامامت، در قرآن کریم، از جایگاهی بس بالا و والا برخورداراست . امام، به عنوان خلیفه ی خداوند د ر زمین، کامل ترین انسان و فلسفه ی خلقت به شمار آمده است . جایگاه رفیع امامت را از این جا می توان به دست آورد که خداوند حکیم، پس از آن که ابراهیم خلیل ( علیه السلام) به مقام نبوت و رسالت، مقام امامت را به وی عطا کرد .

آیاتی از قرآن کریم به صراحت بیان می‌کند که مقام انسان و شخصیتِ این گوهر پاک نظام آفرینش، برتر از تمام موجودات نظام آفرینش، حتی ملائکه است. از آیه «کرامت» نیز به صراحت این معنا استفاده می‌شود؛ در پایان آیه خداوند متعال می‌فرماید:

با امر و نهی هم نمی‌شود جامعه را هدایت کرد.

هدایت الهى واقعیتى است که در سراسر عالم هستى به کیفیت هاى گوناگون و متنوع حاکم است و موجودى در عالم خلقت چه در باطن عالم، چه در ظاهر عالم وجود ندارد، مگر اینکه توسط خداوند متعال هدایت و راهبری می‌شود.

قرآن مجید دو امام را به مردم معرفی می‌کند: یکی امام هدایت است که وجود مبارک حضرت حق، او را در زندگی و حیات مردم قرار داده است، که نهایت لطف و رحمت و محبت خدا به بندگانش است. امام هدایت، جلوه‌گاه اسماء و صفات وجود مقدس حضرت حق و واسطۀ بین مردم و خداست تا مردم را به هر خیری از جانب خدا در دنیا و آخرت متصل کند.

مسلمان و مؤمن همه جا و همه وقت را باید میدان عرصه تبلیغ حق و اقرار به حقایق، و اظهار واقعیات بداند و به این معنا یقین داشته باشد که در تمام موقعیت‌هاى اظهار دین و اقرار ایمانى و بیان حقایق حضرت حق او را یارى مى‌دهد و در این جنگ فرهنگى دشمن را به دست دوست مغلوب و مقهور مى‌کند، و این جنگ مأموریتى الهى است که بر عهده همه مؤمنان آگاه به دین گذارده شده ...

این چه گناهی است که خدایی که این همه در آیات مختلف قرآن کریم از استغفار و بخشیده شدن سخن می گوید، ناامیدی از رحمت خودش را بزرگ ترین گناه می داند و از آن نهی می کند، چه طور می شود که به پیامبر خودش که اعظم بندگانش است خطاب می کند که توی پیامبر با همه ی رحمت و عظمتت هم برای آن ها 70 بار استغفار کنی باز هم بخشیده نمی شوند؟!!یکی از آیات بسیار عجیب قرآ ...

جایگاه و ارزش هدایت بسیار مهم، حیاتی و  اساسی است. کسى که هدایت مى شود مؤمن، آرام، باادب، باوقار و باتربیت مى شود.

«انقلاب نبوی» آغازی بر زندگی اجتماعی بر پایه بنیان های الهی بود و «سلسله امامت» پاسدار آن نظام جاودانی است. از این روی نقش امامت، پاسداری مداوم از ارکان دین محمّدی صلی الله علیه و آله وسلم است. و وظیفه امّت در نبود پیامبر، تمسّک به این زنجیره هدایت می باشد. سلمان فارسی می گفت: رسول اکرم صلی الله علیه و آله در خطبه ای فرمود:

از آنجا که انسان بدون هدایت حق جز حیوانى بیش نیست‌ «أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ» و حضرت حق انسان را در عرض حیوانات نیافریده، بلکه هدف مقدسش از آفرینش انسان رساندش به کمال و رشد، و درجات انسانى و مراتب اخلاقى، و نموّ عقل و روح و تبدیل قلبش به عرش الله بوده و تحصیل این فضائل و کمالات، و مراتب و درجات، جز در سایه هدایت میسّر نبوده لذا از باب ر ...