کارخانه-دار

به‌جای غذا، چمن می‌خوردم و آجر‌هایی را که مادرم به شکم بچه‌هایش می‌بست، خوب یادم هست وقتی سرمایه نداشتیم، واکس می‌زدم و یک بار هم صد تا بلیت فیلم «شعله» را خریدم و به مردم فروختم.