کالابرگ

دولت پزشکیان در مقطع کنونی هیچ اولویتی بالاتر از ارائه کالابرگ به مردم و در ادامه "نظارت کارا بر قیمت‌ها" ندارد و مقولاتی مثل مذاکره و مدرسه‌سازی و غیره؛ حاشیه محسوب می‌شوند.

ما یادمان هست رئیس‌جمهوری را که در مخالفت با نظرات رهبری قهر کرد و یا مجلسی را به یاد می‌آوریم که برخی نمایندگانش در مخالفت با نظام اسلامی دست به استعفای دسته‌جمعی و تحصن زدند!

چپ‌های تحریمی که شاهد کارآمدی ملموس مجلسِین یازدهم و دوازدهم هستند و شکست پروژه تحریم انتخابات را به رأی‌العین می‌بینند؛ به دنبال مترسک‌سازی از "مشارکت پایین" در انتخابات‌های آتی هستند.

ماجرای "تحریم‌های ایران" تاریخ مشخصی دارد. لکن شاهد روایتی وارونه هم هستیم که می‌گوید ما می‌توانستیم دچار این تحریم‌ها نشویم و کسانی از داخل، ایران را به سمت تحریم هُل داده‌اند!

بدخواهانی لانه‌کرده در 2 اردوگاه چپ و راست هستند که قصد ندارند دستاوردهایی که حاصل التزام عملی بزرگان سیاست ایران به وفاق بوده است را ببینند یا وجودشان را تأیید کنند!

حمایت آمریکا از تروریسمی که در راستای منافعش باشد؛ یک سیاست تثبیت شده در کاخ سفید است که فقط ایران اسلامی به عنوان قلب محور مقاومت جرأت مقابله با آن را داشته است.

دولت پزشکیان در مقطع کنونی هیچ اولویتی بالاتر از ارائه کالابرگ به مردم و در ادامه "نظارت کارا بر قیمت‌ها" ندارد و مقولاتی مثل مذاکره و مدرسه‌سازی و غیره؛ حاشیه محسوب می‌شوند.

معاون‌اول رئیس جمهور در مقابل زمزمه‌های خروج اورانیوم غنی‌سازی شده از ایران موضع سختی گرفت و تأکید کرد که ایران هرگز در نیازهای خود به خارج از کشور وابسته نخواهد شد.

"چپ‌های تحریمی" از یکسو می‌گویند انقلاب به دموکراسی نمی‌رسد و از سوی دیگر می‌گویند باید کار اصلاح‌طلبانه انجام دهیم. این به معنی پنهان کردن اسلحه زیر کلمات است.

طبق نتایج یک نظرسنجی معتبر؛ بیش از 63 درصد مردم ایران به آینده امیدوارند. این یک پدافند بزرگ مردمی علیه سیاه‌نمایان داخلی و خارجی است.