واژه قلندر آباد از دو بخش (قلندر) و (آباد) تشکیل شده (قلندر:1- درویش بی قید در پوشاک و خوراک و طاعات و عبادات 2- نوعی خیمه یک دیرکی و آباد: به معنی دایر برپا که به صورت پسوند در اخر نامهای مکان در می‌آید به معنی بنا شده و از این معانی بر می‌اید که این محل توسط شخصی که نامش قلندر بوده بنا شده‌است
