گوستاو-فلوبر

«گوستاو فلوبر» خود نیز همچون «فردریک مورو» در جوانی راهی پاریس می شود تا در رشته حقوق ادامه تحصیل بدهد و پس از چندی حقوق را نیمه رها می کند تا به نویسندگی بپردازد. «فلوبر» در انقلاب سال 1848 فرانسه بیست و هفت ساله بوده و توانسته خوب اتفاقات و پیشامد های آن موقع را مشاهده و تجزیه و تحلیل کند.

مجموعه‌ای از نامه‌ها و خاطرات «گوستاو فلوبر»، «مارسل پروست» و «ویکتور هوگو» چوب حراج می‌خورد.