«در آن روزگار، زمینیان، ملت های پراکنده ای بودند با گرایش های ناهمسو و روش های گوناگون در سویی، کسانی می زیستند که برای شناخت خدا به قیاس آویخته بودند و در دیگر سو، قومی زندگی می کردند که در نام خدا به دام الحاد فرو افتاده و گروهی نیز بت پرستی را پیشه خود ساخته بودند...».2
