یوفو

تعداد بالای گزارش‌های مشاهده یوفوها در دهه‌های 1950 و 60 ناشی از آزمایش‌های هواپیماهای جاسوسی پیشرفته ایالات‌متحده و فناوری فضایی، مانند بالون‌های ارتفاع بالا و هواپیماهای جنگنده بود. حتی چندین پروژه تحقیقاتی مخفی شامل هواپیماهایی بود که مانند جنگنده بمب‌افکن کانادایی VZ-9AV Avrocar برای برخاستن و فرود عمودی طراحی‌شده بودند.

برخی معتقدند که دولت آمریکا پشت قضیه پهپادهای نیوجرسی است. اگرچه هیچ مدرکی برای این ادعا وجود ندارد، اما دولت ایالات متحده سابقه طولانی در پنهان‌کاری برنامه‌ها و دروغ‌پراکنی درباره آنها دارد.

ایمیلی حاوی تصاویری شگفت‌انگیز از یوفوها (اشیای ناشناس پرنده) که ظاهرا مربوط به مشاهدات یوفوی نظامی ایالات متحده است، توسط یک منبع ناشناس به‌صورت آنلاین افشا شد.

گریوز خلبان سابق هواپیمای F-18، یک اتفاق را در سال 2014 در ساحل ویرجینیا توصیف کرد که در آن یک جسم تیره شبیه به یک مکعب که داخلش یک کره قرار دارد، در فاصله 15 متری از هواپیمای وی قرار گرفت.

اگرچه ایلان ماسک می‌گوید یوفو‌ها را ندیده است، اما وعده داد که در صورت مشاهده آنها، شواهدش را با مردم به اشتراک بگذارد.

در دهه‌های بعد، اغلب دانشمندان یوفوها را نادیده می‌گرفتند و معتقد بودند که چنین موضوعی ارزش مطالعه کردن ندارد. یان بوید، مهندس هوافضای دانشگاه کلرادو بولدر و مدیر مرکز ابتکارات امنیت ملی معتقد بود که اصطلاح بشقاب پرنده ، رسماً سوژه خنده است.

شماری از کارشناسان شهادت دادند که در درون بدن یکی از اجساد «تخم‌‌های دارای جنین» وجود دارد و هر دو جسد نیز دارای ایمپلنت‌های ساخته شده از فلزات بسیار کمیاب مانند اسمیوم و کادمیوم هستند.

اگرچه این وب‌سایت توسط پنتاگون هنوز در حال توسعه است، اما از هم اکنون گزارش‌های کارمندان، اعضای خدماتی یا پیمانکاران فعلی دولت ایالات متحده را که اطلاعات مستقیمی از برنامه‌ها یا فعالیت‌های دولت ایالات متحده مربوط به یوفوها از سال 1945 تاکنون دارند، می‌پذیرد.

ما یک سری اجرام آسمانی داریم که درخشان بودن آن‌ها همیشه موجب اشتباه خلبان‌ها شده. مثلا سیارۀ زهره در دورۀ ریاست جمهوری ریگان در اوج درخشندگی خودش بود و خلبان‌ها را کاملا به اشتباه می‌انداخت. در ایران هم بارها پافند خودمان در مواجهه با اشیاء درخشان آسمان، گزارش‌هایی را ثبت کرده مبنی بر اینکه با یک شیء پرندۀ ناشناس مواجه شدیم.

سوالی که مطرح است این است که اگر فناوری موجودات فرازمینی وجود داشته باشد، چه برنامه‌هایی برای شناسایی دقیق‌تر این موجودات پیش روست و در آینده، سرنوشت بشر چه خواهد شد؟