-*حسین جودکی:اقدام سازمان بیمه سلامت در سقف گذاشتن برای صورتحساب‌های بیمارستان‌ها در سال 97 که با چراغ سبز وزارت بهداشت انجام شد انتقال هزینه‌های بی‌تدبیری‌های گذشته به مردم بود. هر بیمارستان می‌تواند تا سقف تعیین شده نسبت به پذیرش بیماران بستری اقدام کند و پس از رسیدن به سقف تعیین شده باید به بیماران نه بگوید!
به گزارش مگر بیمه درمان برای رفع مشکلات مالی مردم در هنگام بیماری ایجاد نشده است؟ اگر بیمه نتواند رسالت اولیه‌اش را انجام دهد و بیماران در هنگام بیماری بدون توجه به سطح درآمد و بدون توجه به میزان نیاز در سیستم رها شوند پس این بیمه به چه دردی می‌خورد؟ آیا می‌توان نام این رهاشدگی را ایجاد لیست انتظار گذاشت؟!
در خبرها شنیدیم مراجعین کمیته امداد 50% رشد داشته و نیمی از این رشد به علت مسایل درمانی بوده است. شاید یکی از دلایل این امر همین اقدام سازمان بیمه سلامت در سقف گذاشتن برای بیمارستان‌ها بوده باشد که بیماران ناامید از بخش دولتی و تامین اجتماعی را به سمت بیمارستان‌های خصوصی و هزینه‌های سرسام‌آور آنها سوق داده باشد.
بالا بردن هزینه‌های سلامت از طریق بیمه‌کردن بی‌شرط‌و‌شروط و بی‌برنامه و بالا بردن ناگهانی تعرفه‌ها در طرح تحول سلامت حالا عوارض خود را نشان داده است.
سیاست ریاکارانه "دفترچه دست مردم دادن و آنها را به بیمارستان راه ندادن" علاوه بر آنکه هزینه‌های درمان را مجددا به سمت مردم سوق خواهد داد بکله اعتماد مردم به سیستم بیمه و سلامت را از بین خواهد برد.
این سیاست راه‌حلی برای مساله کنترل هزینه‌ها نیست؛ این سیاست، پاک کردن صورت مساله است.
کارشناس اقتصاد سلامت
