سایر آنتی‌بیوتیک‌ها با کاهش تعداد باکتری‌های فلورنرمال روده که مقدار چشمگیری ویتامین k می‌سازد، تاثیر وارفارین را افزایش می‌دهند و علاوه بر این، غذا می‌تواند دارای مقادیر زیادی ویتامین k باشد که موجب کاهش تاثیر وارفارین می‌شود. شرایط فیزیکی بدن به‌عنوان مثال پرکاری یا کم‌کاری تیروئید نیز می‌تواند درصد اختلال فاکتورهای لخته‌ساز را تغییر دهد.
با توجه به خطرات عوارض جانبی مصرف وارفارین مانند خونریزی، درجه ضد انعقادی (INR) با استفاده از آزمایش خون باید مرتبا اندازه‌گیری شود. اوایل درمان ممکن است 2 بار در هفته اندازه‌گیری شود. بعد از گذشت زمان در صورتی که INR بیمار، برای دوزمشخصی از وارفارین ثابت بماند، می‌تواند با فاصله زمانی بیشتری این آزمایش‌ها انجام گیرد. INR برای فرد به فرد متفاوت است و به شاخص‌های بالینی فرد بستگی دارد و معمولا برای بیشتر افراد بین 3-2 در نظر می‌گیرند.
عوارض جانبی
تنها عارضه جانبی این دارو، خونریزی است. خطر خونریزی جدی، خیلی کم است اما وجود دارد و زمانی که وارفارین به عنوان یک راه درمانی مورد بررسی قرار می‌گیرد، باید به این خطر اهمیت بیشتری داده شود. اگر INR خارج از محدوده معمول باشد، خطر خونریزی بیشتر است (به علت مصرف بیش از حد دارو که آگاهانه یا تصادفی رخ می‌دهد و یا وجود واکنش متقابل دارو با سایر داروها و...) ممکن است مشکلات دیگری نیز رخ دهد از قبیل: سرفه خونی، کبودی بیش از حد پوست، خونریزی از لثه و یا وجود خون در ادرار یا مدفوع.
یک عارضه احتمالی وارفارین که به ندرت رخ می‌دهد، نکروزاست که اغلب بعد از گذشت اندکی از شروع درمان در بیمارانی که کمبود پروتئین C را دارند، رخ می‌دهد. پروتئین C یک ماده ضد انعقادی اصلی در بدن است که فعالیت این پروتئین مانند فاکتورهای انعقادی خون به کربوکسیلاسیون ویتامین K وابسته است و وارفارین در ابتدای مصرف پروتئین C را سریع‌تر از فاکتورهای انعقادی کاهش می‌دهد.
به همین علت در ابتدای شروع درمان، انعقاد خون افزایش می‌یابد و به ترومبوز گسترده با نکروز پوست و قانقاریا منجر می‌شود (به بسیاری از بیماران در ابتدای شروع استفاده از وارفارین، هپارین را تجویز می‌کنند. هپارین ماده‌ای است که از لخته شدن خون جلوگیری می‌کند).
پورپورای بسیار حاد نیز، در کودکانی که برای موتانت پروتئین C هموزیگوت هستند، رخ می‌دهد. (پورپورا: لکه‌های قرمز زیر پوست در اثر خونریزی زیر پوستی) عارضه نادر دیگری از وارفارین که در طی درمان نمایان می‌شود (معمولا بین 3 تا 8 هفته) سندروم انگشت پای ارغوانی (purple toe syndrome ) است.
رسوب کلسترول به داخل رگ‌های خونی پوست پا موجب رنگ آبی مایل به بنفش می‌شود که ممکن است دردناک باشد. معمولا این عارضه در انگشت بزرگ پا رخ می‌دهد اما ممکن است سایر بخش‌های پا را نیز مانند کف پا درگیر کند.
زمانی که این عارضه رخ می‌دهد شاید به قطع این دارو نیاز باشد. اکثر وقایع خونریزی‌دهنده در بیماران حساس طی هفته اول درمان رخ می‌دهند. بنابراین شناسایی بیماران حساس پیش از شروع درمان اولیه ارزش زیادی دارد بنابراین به تمام بیماران مصرف‌کننده وارفارین توصیه می‌شود برای تنظیم راحت‌تر INR و بررسی دوز مورد نیاز، تست وارفارین ژنوتایپینگ که مورد تایید FDA نیز است را قبل از مصرف دارو انجام دهند.
