مهسا بهادری: امیرحسین ثقفی حالا و پس از ساخت 5 فیلم سینمایی، کارگردان باتجربه‌ای در سینمای ایران محسوب می‌شود. او بیش از هر چیز به سبب نگاه متفاوتش به مدیوم سینما شناخته می‌شود. آثار او ارتباط چندانی با جریان فیلم‌های اجتماعی و قصه‌گو در سینمای ایران ندارند. ثقفی این موضوع را از همان نخستین فیلم خود یعنی «مرگ کسب‌وکار من است» تاکنون دنبال کرده. «همه چیز برای فروش»، «روسی» و «کوچه ژاپنی‌ها» دیگر فیلم‌های بلند سینمایی او به شمار می‌روند. فیلم دست‌تنها در حال‌وهوای فیلم پیشین ثقفی ساخته شده است.
فیلم «دست تنها» در فضایی مشابه فیلم قبلی کارگردان، کوچه ژاپنی‌ها، ساخته شده است. این شباهت در حال و هوا و پرداخت اجتماعی فیلم‌ها نشان می‌دهد که ثقفی همچنان در مسیر خود به روایت داستان‌های انسانی و اجتماعی ادامه می‌دهد. همچنین، برای اولین بار در این پروژه، امیرحسین ثقفی به‌عنوان تهیه‌کننده نیز وارد عرصه تولید سینمایی شده است. این تغییر در نقش آفرینی‌های او نشان از گام‌های جدید در کارنامه سینمایی‌اش دارد.
یکی از بازیگران این فیلم مجید مظفری است که به بهانه اکران این اثر در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر به گفت‌وگویی کوتاه با این هنرمند پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.
درباره این نقش و چالش‌هایی که با آن داشتید به ما بگویید؟
من بیش از ده ماه ریش و سبیل و موهایم را نزدم و آن‌ها را بلند کردم و حدود 15 کیلو هم چاق شدم تا بتوانم نقش یک بی خانمان را در «دست تنها» بازی کنم و خیلی‌ها اینجا از من می‌پرسند چرا نقشت چندان بلند نیست اما به عقیده من نقش کوتاه و بلند نداریم، اما بازیگر کوچک و یزرگ داریم فکر می‌کنم، این بازیگر است که به نقش جان می‌بخشد اگر به من نقش کوتاهی پیشنها شود که خوب است هم آن را می‌پذیرم، اگر نقش بلندی هم پیشنهاد شود که خوب است آن را می‌پذیرم. این نقش را هم پذیرفتم چون فکر می‌کنم که «دست تنها» ویرانگی یک انسان را به تصویر می‌کشد که از بغل آن‌ها رد می‌شویم اما به آن اهمیتی نمی‌دهیم. همه فکر می‌کنند که کارتون خواب‌ها آدم‌های بی‌سواد و معتادی هستند که خانواده ندارند اما واقعیت اینگونه نیست، آن‌ها استاد دانشگاه هستند، دکتر هستند از اعضای نیروی انتظامی هستد، نویسنده هستند، از همه قشری در این جمع حضور دارند به همین خاطر خیلی باید هوای آن‌ها را داشته باشیم همه انسان‌ها بسیار شریف هستند.
وجه تمایز این نقش برای شما چه بود؟
کار خیلی برای من چالش برانگیز بود و چون تا به حال چنین کاری را نکرده بودم و معمولا در کارهایم خود را تکرار نمی‌کنم، سعی می‌کنم همیشه نقشی را که بازی نکرده‌ام و برای خودم چالش برانگیز است را انتخاب کنم.
اخباری منتشر شد مبنی بر حضور شما در سریال «سلمان فارسی»، تکلیف نقشتان به کجا رسید؟
هنوز بازی من شروع نشده و چیزی را به من اعلام نکرده‌اند.
این فیلم چقدر تلاش دارد تا نشان دهد بحران‌ها و محدودیت‌های اجتماعی در افزایش مهاجرت‌ها تاثیر دارد و می‌خواهد نسبت به این ماجرا تلنگر وارد کند؟
خیلی تلاش دارد ضمین اینکه ما به خیلی از موارد نمی‌توانستیم اشاره کنیم، مثلا نمی‌دانم کسی توجه کرد یا نه اما دختر قصه کشته می‌شود، پس از پنج سال پدر دو سا به زندان می‌رود، همه این‌ها ابهاماتی است که مخاطب باید متوجه شود، فرد شاعر و نویسنده است وقتی از زندان بیرون می‌آید کارتن‌خواب و ناامید می‌شود.
حدود 25 سال پیش شما با «سگ کشی» بهرام بیضایی به سینما آمدید جای بهرام بیضایی چقدر در سینما خالی است؟
واقعیت این است که او استاد است و بسیار جای خالی‌اش در سینما حس می‌شود.
فضای آن سال‌ها با امروز چقدر فرق کرده است؟
اوضاع بسیار فرق کرده است، من دلم برای آن روزها بسیار تنگ شده است و تفاوت آن حس می‌شود.
تا چه اندازه تلاش شده تا جای خالی زنان در موسیقی ایران به تصویر کشیده شود؟
کارگردان و نویسنده تلاش کرده تا این چالش را مطرح کند تا بتوانیم گوشه‌ای از این چالش را پر کنیم.
245245
