رزماری (Rosmarinus officinalis) فراتر از یک چاشنی ساده است؛ گیاهی دارویی با سابقه‌ای طولانی که هم در سنت‌های یونان و روم باستان برای تقویت حافظه به کار می‌رفت و هم اکنون با پشتوانه علمی مدرن دوباره مورد توجه قرار گرفته است.
به گزارش اطلاعات آنلاین به نقل از ایندیپندنت، مطالعات نشان می‌دهد استنشاق عطر رزماری می‌تواند عملکرد حافظه را بهبود بخشد و سطح اضطراب را کاهش دهد. ترکیباتی مانند «1,8-سینئول» با جلوگیری از تجزیه استیل‌کولین – ماده شیمیایی حیاتی برای یادگیری و حافظه – به تقویت توان شناختی کمک می‌کنند. افزون بر این، آنتی‌اکسیدان‌های قوی همچون «کارنوسیک اسید» سلول‌های مغز را از آسیب اکسیداتیو، یکی از عوامل اصلی زوال شناختی، محافظت می‌کنند.
در سال 2025 محققان موفق شدند شکل پایدارتر کارنوسیک اسید، موسوم به diAcCA، را تولید کنند. در آزمایش‌های پیش‌بالینی، این ترکیب توانست حافظه را تقویت کرده، تعداد سیناپس‌های مغزی را افزایش دهد و پروتئین‌های مضر مرتبط با آلزایمر از جمله آمیلوئید-بتا و تاو را کاهش دهد. نکته مهم این است که این اسید فقط در بخش‌های ملتهب مغز فعال می‌شود و همین ویژگی احتمال بروز عوارض جانبی را کاهش می‌دهد.
علاوه بر سلامت مغز، رزماری در بهبود هاضمه، کاهش التهاب، محافظت از پوست در برابر پیری و آفتاب و حتی جلوگیری از رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها نیز مؤثر شناخته شده است. با این حال، مصرف مقادیر زیاد یا مکمل‌های غلیظ این گیاه می‌تواند خطراتی به‌همراه داشته باشد، به‌ویژه برای افراد مبتلا به صرع یا زنان باردار.
به باور پژوهشگران، رزماری نه تنها می‌تواند در آینده به درمان آلزایمر کمک کند بلکه احتمالا در کنترل بیماری‌هایی مانند دیابت نوع 2، بیماری‌های قلبی-عروقی و پارکینسون نیز نقش‌آفرین خواهد بود. تا آن زمان، افزودن اندکی رزماری به غذا، دمنوش یا استفاده از رایحه آن، اقدامی ساده اما سودمند برای ارتقای سلامت عمومی است.
پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر 