به گزارش ایسنا، مجتبی شاکری در سیصدوبیستوششمین جلسه علنی شورای اسلامی شهر تهران در نوبت عصر که به موضوع حادثه ساختمان پلاسکو اختصاص یافته است، گفت: اعضای شورای شهر برای فهم ابعاد مختلف حادثه باید گزارشهای سایر دستگاهها را نیز بشنوند تا بتوانند برای قضاوتکردن اشراف کافی داشته باشند.
وی افزود: این چه اخلاقی است که تنها از یک منظر و تنها گزارش شهرداری را شنیدهاید و بدون در جریان قرار گرفتن سایر دستگاهها همچون وزارت کار، تصمیم گرفتیم که شهرداری عذرخواهی و یا استعفاء دهد و مداوم این جمله را تکرار میکنیم. بیتردید چنین رفتاری از سر صدق نیست.
این عضو شورای شهر تهران تاکید کرد: معتقدم این کار سیاسی است و پافشاری و استعفای شهردار قطعا از سر صدق نیست. این چوبی که برخی از اعضای شورای شهر تهران بلند کردهاند، بر سر سایر مسوولان هم میخورد.
شاکری خطاب به احمد مسجدجامعی گفت: جان همه انسانهای کشور محترم است. همه کسانی که در هوای آلوده شهر تهران تنفس میکنند نیز شهروند همین کشور هستند. 8 میلیون بیکاری را که این هوای آلوده را تنفس میکنند شهروند همین کشور هستند. اجازه دهید بررسیها با صدق به پیش برود. این چوبی که شما بلند کردهاید، بر سر دولت نیز میخورد.
وی با تاکید بر لزوم صبر در جریان بررسیهای این حادثه افزود: به نظر میرسد باید اجازه دهید بررسیها با صبر دنبال شود نباید سودای استعفاء و عذرخواهی شهردار را دنبال کنیم. همه نقدهای من نسبت به شهردار تهران را دیدهاند اما آنچه که در اینجا شکل میگیرد، مبنی بر استعفاء و عذرخواهی شهردار کار درستی نیست. باید اجازه دهیم همه گروهها و دستگاهها گزارشهای خود را ارائه دهند و بعد قضاوت کنیم.
این عضو شورای اسلامی شهر تهران تاکید کرد: ما اعضای شورای شهر تهران باید استعفاء دهیم به عنوان کسانی که بودجه را تصویب کردهایم، باید پاسخگو باشیم که نظارت ما کجا بوده است؟. بهتر است جای خودمان را با شهردار عوض کنیم. ما نباید از این مسوولیت شانه خالی کنیم. این بار یک سرش بر روی شانه شهردار و سر دیگرش بر دوش ماست. درست نیست که شهردار را گوشه رینگ بگذاریم و هرجور که میخواهیم به آن ضربه بزنیم.
شاکری درخواست کرد: در حوزه بحران جلسه جدی گذاشته شود و همه مسائل مورد بررسی قرار گیرد.
این عضو شورای اسلامی شهر تهران تاکید کرد: باید نوع برخورد و ادبیاتمان را درست کنیم البته بسیاری از حرفها و ایراداتی که درخصوص شهرداری مطرح شد، درست است اما در قضاوت آنچه که به عنوان مسوولیت به فردی ندادهایم، از وی پاسخ هم نخواهیم.