درخانه، محل کار، مدرسه یا هرجای دیگری مدام آدم های مختلفی را می بینید که با انواع و اقسام وسایل نوک تیزبه جان
گوش های خود افتاده اند و در صدد بیرون آوردن موم زرد رنگ نگون بخت داخل آنها هستند! شاید آدم ها مدام پیش خودشان فکر می کنند این مایع کثیف(!) به چه دردی می خورد که گوش ها بی وقفه آن را تولید می کنند. به نظر شما چیست؟ آیا شما هم خلقت این ماده لزج را بی بهره می پندارید؟!
ماده مومی شکل داخل گوش ها معروف به «سرون» ترکیبی ازغدد عرق و چربی به اضافه لایه های کنده شده پوست و تکه های مو است که تولید آن همیشه توسط گوش ها ادامه دارد.
- این ماده دریک سوم خارجی بخش غضروفی مجرای گوش ترشح می شود.
- از جمله فواید وجود جرم گوش (سرون) می توان به جلوگیری از ورود آب و عفونت و همچنین حشرات ریز و موذی به داخل مجرای گوش اشاره کرد. علاوه بر این، جرم گوش خاصیت تمیزکنندگی، ضد باکتری و لغزنده کردن گوش را برعهده دارد.
- ترشحات گوش با بالارفتن سن و بیشتر شده موهای گوش افزایش می یابد.
- جرم گوش همچنین ضد قارچ هم هست.
- در آوردن جرم گوش با خودکار، کلید و گوش پاک کن اکیداً ممنوع و به سلامتی گوش های جداً آسیب می رساند.
- با خارج کردن جرم گوش به طور مرتب، شما شرایط را به دست خودتان برای ورود اشیای نامطلوب و مضر به بدن از طریق منفذ شنوایی بازمی کنید.
- در اثر ترشح جرم های تازه، جرم های کهنه با مکانیزمی طبیعی به سمت بیرون هل داده می شوند. مثلاً حرکت فک هنگام سخن گفتن یا جویدن غذا باعث بیرون افتادن تدریجی جرم های کهنه می شود که در این شرایط پاک کردن آن ایرادی نخواهد داشت.
- اگر جرم گوش به میزان بیش از حد تولید شود، می تواند برای گوش مضر باشد. اما باز هم نباید خودمان به خارج کردن آن بپردازیم.
- علایم افزایش غیراستاندارد جرم گوش شامل درد، فشار، خارش، بوی بد، زنگ زدن گوش، ترشحات ازگوش و کاهش شنوایی می شود. در صورت بروز این علایم، برای خارج کردن اضافه جرم گوش به پزشک مراجعه کنید.
- پزشک با سفارش دادن قطره های مخصوص جرم گوش و نیزاستفاده از سرنگ های ویژه، گوش را شستشو خواهد داد.
- ازخرید قطره های مخصوص شستشو بدون مجوز پزشک جداً خودداری کنید، چرا که همین شستشو ساده برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا مبتلا به دیابت هستند، خطرناک است یا دمای نامناسب آب آن می تواند موجب سرگیجه شود. آب مورد استفاده برای شستشو دقیقاً باید حرارتی مساوی با دمای بدن انسان داشته باشد.
منبع: نشریه کوچه ما، شماره12.
/ج
