اگر دنبال یک دندانپزشک خوب میگردید که هم با او راحت باشید، هم از روند درمان خودتان لذت ببرید و هم مدتی را که در مطب دندانپزشکی نشستهاید، احساس آرامش کنید؛ باید با ویژگیهای یک مطب ایدهآل دندانپزشکی و مختصات یک دندانپزشک کاردان آشنا شوید. این مطلب به شما کمک میکند معیارهایی را در همین راستا فرا بگیرید.
به نظر شما یک مطب دندانپزشکی استاندارد باید دارای چه فضاهایی باشد؟ چه اتاقهایی را باید در یک مطب دندانپزشکی ایدهآل ببینید؟ هر مطب دندانپزشکی باید مجهز به 4 فضای کاملا مجزا از یکدیگر باشد. بخش نخست به بیماران مراجعهکننده به مطب دندانپزشکی تعلق دارد. بیماران، محدوده سنی متفاوتی دارند ولی فقط لازم است اتاق انتظار کودکان از بزرگسالان جدا شود. برای اتاق انتظار کودک، میتوان از تصاویر و شخصیتهای مورد علاقه کودکان به شکل پوستر روی دیوارها استفاده کرد یا اسباببازیهایی را برای کودکان در آن قرار داد. در این محیط، کودکان به دور از محیط پرسروصدا و شکایت بزرگسالان در کنار همسالان خود خواهند بود و با دیدن همسالانشان که به مطب دندانپزشکی آمدهاند، راحتتر با ترس و نگرانیهایشان کنار میآیند. بهتر است سرویس بهداشتی جداگانهای برای کودکان و بزرگسالان در نظر گرفته شود. برای منشی مطب که مسوولیت پذیرش بیماران و بایگانی پروندهها را بر عهده دارد نیز باید فضای مناسبی در نظر گرفته شود. قسمت پذیرش باید به این شکل باشد که در یک سمت مراجعان و در سمت دیگر کارکنان مطب قرار بگیرند و در عین حال مراجعهکنندگان بتوانند در حالت ایستاده، نشسته (مخصوص افراد ناتوان و کمتوان جسمی) با کارکنان مطب صحبت کرده و فرمهای لازم را پر کنند. فضای سوم، فضای درمانی است که شامل اتاق دندانپزشک، لابراتوار و اتاق استریلیزاسیون میشود. در برخی از مطبهای مدرن برای اینکه بیماران از شرایط استریلیزه مطمئن شوند، یک اتاق استرلیزه شیشهای وسط کلینیک میسازند و وسایل را در آن قرار میدهند تا بیماران با تمایل بیشتری به مطب بیایند. تمام فضاهای مطب باید پوشش سرامیک و قابل شستوشو داشته باشد و صندلی دندانپزشکی نیز باید پوششهای پلاستیکی قابل شستوشو داشته باشد.
اخلاق یک دندانپزشک حرفهای
حتما شما هم دوست دارید که در مطب دندانپزشکی، علاوه بر تمیز و مرتب بودن خود مطب، با یک دندانپزشک خوشاخلاق مواجهه داشته باشید. یک دندانپزشک خوب و حرفهای و موفق از این ویژگیها بهرهمند است:
1.از گفتوگو با پرستار خود در مورد مسایل خصوصی و خانوادگی یا انتقاد از وضع موجود در حضور بیماران و حین درمان خودداری میکند. صحبتهای او فقط درباره امور جاری درمان و مسایل مطب است. او از شوخی کردن و گفتن لطیفه پرهیز میکند. گفتوگوی کارکنان مطب با بیماران نیز باید محترمانه باشد. در چنین فضایی هرگز حرکات و اعمال ناشیانه بیمار که از بیاطلاعی سرچشمه میگیرد، تمسخر نمیشود؛ مثلا درآوردن کفشها هنگام نشستن روی صندلی دندانپزشکی مورد استهزا قرار نمیگیرد. در چنین مواردی خیلی صمیمانه میشود گفت: «احتیاجی به درآوردن کفشها نیست.»
2.یک دندانپزشک کاردان از نحوه درمان انجامشده توسط همکاران دیگرش انتقاد نمیکند و هرگز از بدگویی بیمار از همکاران دیگرش هم استقبال نمیکند و فقط گوش میکند. هرگز نمیگوید: «بله، متاسفانه خیلی از همکاران دندانپزشک اعمال غیربهداشتی یا غیرانسانی انجام میدهند.» و حتی وقتی از کار ضعیف همکاری سوال میشود، احتمالا چیزی در این حدود میگوید که: «من از شرایط قبل از درمان اطلاعی ندارم که قضاوت کنم. شاید چارهای جز این نبوده است.» او توجه دارد که همیشه بیماران راضی وی نزد وی میآیند و بیماران ناراضی وی نزد دیگر همکاران میروند. بیماری که از همکاران دیگر نزد وی بدگویی میکند به زودی از وی نیز نزد دیگران بدگویی خواهد کرد. برخی همکاران، حتی در محافل و مجالس خصوصی نیز از روشهای غلط و مردمفریب دیگران با هیجان تعریف میکنند و باعث بدبینی به کل حرفه پزشکی میشوند. اما شما بهعنوان یک پزشک یا دندانپزشک، اگر همکاری را میشناسید که شئون پزشکی را رعایت نمیکند، بهتر است مستقیما به خود وی تذکر دهید یا از پیشکسوتان حرفه بخواهید او را نصحیت کنند.
3.دندانپزشک خوب هرگز بیمار را تحقیر نمیکند؛ چراکه تحقیر ممکن است با نگاه، گفتار یا عمل باشد؛ مثل بلند صحبت کردن، به کار بردن کلمات توهینآمیز یا بیماری را بر بیمار دیگر ترجیحدادن یا عدم رعایت نوبت که همگی باعث تحقیر و عصبانیت و گاهی باعث ایجاد بغض میشود.
4.تبعیض بیش از هر چیز، افراد را عصبانی میکند. اگر روزی همه بیماران بیش از معمول منتظر بمانند در نهایت گله خواهند کرد ولی اگر پس از ساعتها انتظار نوبت آنها رعایت نشود، این باعث عصبانیت بقیه بیماران میشود. گاهی واکنش برخی بیماران آنقدر شدید است که با انکار درمان مطلوب، نارضایتی خود را بروز میدهند یا به مراجع قانونی مثل نظام پزشکی شکایت میکنند.
5.یک دندانپزشک کاردان درحضور بیمار، تلفنی از معامله اتومبیل، خرید زمین یا روش گرفتن وام از بانک صحبت نمیکند. اگر برای گفتوگو در چنین موضوعهایی کسی به وی تلفن کرد، از منشی میخواهد شماره تلفن او را بگیرد تا در اولین فرصت از اتاق شخصی خود با وی تماس برقرار کند. البته پدر یا مادر، معلمان و اساتید استثنا هستند؛ زیرا معطل نگه داشتن آنها آن روی خط توسط منشی محترمانه نیست.
6. او هرگز اجازه نمیدهد بیمار، ناراضی از مطب برود. اگر اشتباه یا سوءتفاهمی رخ داده، حتما با او صحبت میکند و به او توضیح میدهد. اگر کوتاهی از طرف وی یا کارکنان مطب بوده، با صداقت آن را قبول میکند و معذرت میخواهد؛ بهویژه گله و شکایت از کارکنان را بدون تعصب میپذیرد. او پیشداوری نمیکند و حق را به یک طرف نمیدهد. ابتدا اظهارات دو طرف را میشنود و سپس قضاوت میکند و اگر سوءتفاهمی رخ داده، حتما بیمار را توجیه میکند.
منبع:www.salamat.com